The Apo Hiking Society

We've had a streak of rainy days, and it seems that the rainy season is just around the corner.  We remember the anthem for the rainy months:

PUMAPATAK NA NAMAN ANG ULAN

Pumapatak na naman ang ulan sa bubong ng bahay

Di maiwasang gumawa ng di inaasahang bagay

Laklak ng laklak ng beer magdamagan

May kahirapan at di maiwasan

Mabuti pa kaya, matulog ka nalang at baka sumakit ang tiyan

Ang araw ko'y nabubusisi ako and nasisisi

Bakit ba sila ganyan

Ang pera ko ay di magkasya

Hindi makapagsine at ayaw namang dagdagan

Ubos na rin ang beer, kaya kape na lang

Lahat sinusubukan kahit walang pulutan

Ang buhay ng tamad, walang hinaharap

Ni konting sarap man lang

Radyo, TV at mga lumang komiks

Wala nang ibang, mapaglibangan

At kung mayroon kang tatawagan

Trenta sentimos ika'y makakaltasan, ahaaaa

Umiindak ang paa sa kumpas ng tugtuging bago

Hanggang kumpas ka nalang at di mo na alam ang tono

Sa paghinto ng ulan, ano ang gagawin

Huwag ng isipin at walang babaguhin

Mabuti pa kaya, matulog ka nalang, matulog na ng mahimbing

Pumapatak na naman ang ulan

Pumapatak na naman ang ulan

Pumapatak na naman ang ulan

Pumapatak na naman ang ulan

Time passes by so fast.  Trenta sentimos nuong araw ang tawag, walong piso na ngayon isnag minuto lamang.  We love the Apo Hiking Society for bringing such wonderful OPM to life; their songs are so much a part of our culture and my teen age history, such that I can't imagine how growing up in the seventies would have been without their music.

Bravo!